TABERNAK ERE ERDALDUNDUZ DOAZ
Nire eguneroko kontsumoa egitean, gutxi edo asko, beti kontuan izan dut euskaraz kontsumitzeko aukera. Apustu garbia egin izan dut normalean euskarazko kontsumoaren alde eta, produktu bertsua (kalitate-prezio harreman oso antzekoa duena, alegia) erostekotan, euskaraz erosi nahiago izan dut, nolabait etxekoaren alde jokatzen dudalakoan.
Euskaldunok tabernazaleak gara betidanik, eta, zurrutak hartzeko orduan ere, nahita aukeratzen ditut nik euskaraz zerbitzatzen didateneko tabernak. Bada, uda honetan zenbait tabernatan sartzeari utzi diot. Edo utzi behar izan diot. Lehendik ere ezagunak nituen tabernok, baina lehen euskaraz zerbitzatzen zidaten, eta orain, ordea, ez. Zerbitzariek ez omen dute nire hitzik ulertzen eta, berehala, gaztelaniaz hasten zaizkit. “Perdone, ¿cómo dice?”, “No le entiendo, lo siento, no sé vasco”… eta horrelakoak entzun behar izan ditut abuztuan barrena. Eta hau ez zait gertatu hiriburuetan edo zonalde erdaldunetako tabernetan, ez horixe; Gipuzkoako kostaldeko hainbat herritan baizik (Deba, Zumaia, Getaria, Zarautz…).
Gauza da inmigrazioa dela-eta, etorkin askotxok tabernetan aurkitzen dutela lanpostua. Eta ez daukat ezer horren kontra; lana oso gauza preziatua izaten baita, batez ere hain egoera kaskarrean datozen etorkinentzat. Baina taberna-jabe gehienek, beraiek euskaldunak izanik, edo taberna inguru euskaldunean daukatelarik, ez dute batere zaintzen zerbitzua zein hizkuntzatan eskaintzen duten. Antza denez, ez diote garrantzirik ematen euskaraz zerbitzatzeari, seguruenik bezero gehienak ez direlako euskaldunak, are gutxiago uda partean.
Fenomeno hau, dena dela, ez da gure kostalde turistikoan bakarrik gertatzen ari, ez eta udaldian bakarrik ere. Gero eta maizago ari gara pairatzen gaztelaniaren ezarpena berezko inguru euskaldunetan, ezarpen sibilinoa eta isila, baina ezarpena azken batean. Euskaldunok gero eta zerbitzu gutxiago ditugu euskaraz, eta, administrazioan euskararen erabilpena aldarrikatzen dugun bitartean, eguneroko txikikerietan euskara galduz doa.
Tira, baten batek prentsa dezake pasatu egin naizela, etorkinen kontra azaldu naizela hitzok idaztean, xenofoboa, edo arrazista hutsa edo ez dakit zer naizela, baina, salaketa txiki bat baino ez da euskal nortasunaren defentsan. On puskak izan gaitezke, baina ez tentel hutsak. Ontasuna ez dadila izan ondasunaren galbide.
Iruzkinak
jaio 2007-09-21 13:52 #1
<p>Ni bizi naizen auzoko taberna batean iaz etorritako argentinar bat dabil lanean. Euskara ikasten ari da eta beti izaten du dudaren bat hau nola esango nuke?, bestea ondo dago?... Bere lankide bat, hemengoa bera (yo soy muy vasco horietakoa), ebaki bat eskatu eta zer nahi nuen arrastorik gabe gelditu zen "hablame en castellano que no te entiendo" bat erantzunez. Horrela, lau azukre koxkor botata ere ezin gozatu kafea, jakinda, gainera ingelesez edo alemanez eskatu ezkero izugarrizko ahaleginak egingo zituela ulertzeko</p>
<p>Ni hizkuntza bera ez jakiteak baino gehiago haserretzen nau bere aurrean zenbaitek hartzen duen jarrerak, arraroakgeu bagina bezala sentiaraziz. </p>
<p>Kontua kanpotarrena bakarrik balitz arazoa ez litzateke hain haundia, denborarekin ikasiko lukete. Arazoa, orain dela 50 urteko kanpotar asko, euskara ikasi nahi ez duten beraien seme-alaba asko eta euskara galdu duten bertoko asko, direla esango nuke</p>
harrilur 2007-09-26 19:31 #2
<p>BAina zer uste duzue? BAdirudi euskal errealitatetik kanpo bizi zaretela. ZUek nahi ez izan arren, Euskal Herrian minoria bat gara euskara erabiltzen dugunak. ETa onartu beharra daukagu.</p>
<p>Bestalde, ez zait iruditzen tabernak erdalduntzen doazenik. Lehengo antzera daudela iruditzen zait, edo hobeto, orain zerbitzari asko gazteak baitira, eta ondorioz ulertzen dute euskara. GAinera, zer nahiago duzu, ebakia zer den galdetzea edo ulertu ezin eta ebakiaren partez patxarana ateratzea? Hizkuntzaren helburua komunikazioa da.</p>
jaio 2007-09-27 15:08 #3
<p>Harrilur, zure azken galdera hori "zer nahi duzu, mediku euskalduna ala mediku ona?" bezalaxe da. Badakit non bizi garen, ez naiz ez itsua, ezta gorra ere. Nire aurreko komentarioaren zatitxo bat errepikatuko dut: "Ni hizkuntza bera ez jakiteak baino gehiago haserretzen nau bere aurrean zenbaitek hartzen duen jarrerak, arraroak geu bagina bezala sentiaraziz."</p>
<p>Ez al zaizu inoiz gertatu ebaki bat zer den ulertu behar lukeen batek ( gaztea, bertakoa, gutxienez B ereduan ikasia...) muturra okertzea?. Ba niri bai, eta hori da haserretzen nauena. Erasotuak-edo sentitzen dira nonbait eta defentsa modura egiten dutela uste dut. Beste edozein hizkuntzatan eskatu ezkero askoz jarrera positiboagoa hartzen dute horrelako gehienek. Horrelakorik inoiz ez zaizula gertatu esaten baduzu ez dizut sinestuko. Hori inoiz ez zaionak gertatu inoiz ez du eskatzen euskaraz zerbitzariak ezagutzen ez dituen lekuetan. Neuk ere askotan horixe egiten dut, martziano bat banintz bezala begiratuko nauen bati edo erantzun lehor bati aurre egiteko beste indar ez daukadanean. </p>
Utzi iruzkina: