Negua epeletan

Abenduaren 23an jaia egin genuen lagunen etxean. Jatekoa (Puchero Canario, mundiala!), edana nahi beste, musika, dantza, jolasak, ume eta nagusi. Lagun berriak, giro dibertigarria. Gogoan geratuko zaigu.



Etorri zen Olentzero guregana ere, negua datorrela esatera. Eta esan genion, negua Euskal Herrian baietz, baina hemen halakorik ez dagoela, eta mesedez opariak laga eta lasai juateko etxera. Eta hala egin zuen.





Olentzerok alde egin eta mendira joan ginen, Anagara. Hankak astindu eta zentzuak gozatzera. Zelako paisajeak, zelako isiltasuna, zelako edertasuna... zenbat txori kantu.






Mendi aldetik, ordu erdiko bidea egin eta hondartza tropikala. Saharatik lapurtutako harearekin egindako hondartza ederra. Gauetako bixitak kenduta (txunba-txunba-txunba kontxeak han eta hemen), iluntze zoragarriak, ilargi bete ikusgarria, bainu lasaigarriak eta jolas eta jolas!
Saiatu da saiatu gure arrantzale afizionatua, behin eta berriro, eta azkenean harrapatu du zerbait. Zerbait (zer den inork badaki?).